Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του
Βάζει ο Ντούτσε1
τη στολή του
και τη σκούφια την ψηλή του,
μ’ όλα τα φτερά
Και μια νύχτα με φεγγάρι
την Ελλάδα πάει να πάρει,
βρε, το φουκαρά!
Ωωωχ!
Τον τσολιά μας τον λεβέντη
βρίσκει στα βουνά
και ταράζει τον αφέντη
τον μακαρονά
Αχ, Τσιάνο2
, θα τρελαθώ Τσιάνο,
με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω.
Αααχ!
Ξεκινάει την άλλη μέρα,
μα και πάλι ακούει "Αέρα"
από τον τσολιά
Δρόμο παίρνει και δρομάκι
και πηδάει το ποταμάκι,
ξέρει τη δουλειά
Ωωωχ!
Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι
από τον τσολιά
Κι όλο στρατηγούς αλλάζει
για να βρει δουλειά
Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο,
και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.
Αααχ!
Στέλνει ο νέος Ναπολέων
μεραρχίες πειναλέων
στο βουνό ψηλά,
για να βρουν τον διάβολό τους
κι ο στρατός μας αιχμαλώτους
τσούρμο κουβαλά.
Ωωωχ!
Και οι Κένταυροι3
οι καημένοι,
βρε τι τρομερό,
νηστικοί, ξελιγωμένοι
πέφτουν στο νερό.
Αχ! Γκράτσι4
, να μη σε δω Γκράτσι,
γιατί σε κάρβουνα αναμμένα έχω κάτσει.
Αααχ!
Τρέχουν σαν τρελοί στους βράχους
κι από μας και τους συμμάχους
τρώνε τη κλωτσιά,
και χωρίς πολλές κουβέντες
μπήκαν Έλληνες λεβέντες
μεσ’ τη Κορυτσά.
Ωωωχ!
Μέσα στ’ Αργυρόκαστρο εμπήκε το χακί
και σημαία κυματίζει τώρα Ελληνική
Αχ! Τσιάνο, θα σκοτωθώ Τσιάνο,
γιατί σε λίγο και τα Τίρανα τα χάνω
Και 'πάθαν οι καημένοι
μεγάλη συμφορά,
κι η Ρώμη περιμένει
κι εκείνη τη σειρά
Αααχ!
- 1Ντούτσε: τίτλος του Μπενίτο Μουσολίνι, από το ιταλικό duce που σημαίνει οδηγός
- 2Galeazzo Ciano, γαμπρός του Μουσολίνι και υπουργός τύπου και προπαγάνδας της φασιστικής κυβέρνησης
- 3Centauro: όνομα της 131ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας των Ιταλών
- 4Emanuele Grazzi, πρέσβης της Ιταλίας στην Αθήνα, παρέδωσε στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά το τελεσίγραφο του Μουσολίνι απαιτώντας την προέλαση των ιταλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα το 1940.
Le Duce met son uniforme
Le Duce1
met son uniforme
et son chapeau haut
avec toutes les plumes
Et par une nuit avec lune
la Grèce il va prendre
ah, pauvre gars !
Ohhh!
Notre brave tsolias2
il croise sur la montagne
Et à son chef il appelle
le mangeur de spaghetti
Ah Ciano3
, je deviens fou, Ciano
Avec les tsolias, qui m’a dit de m’ mesurer ?
Ahhh!
Il réattaque le lendemain,
mais de nouveau il entend
le tsolias crier « à l’assaut »
Il fuit par routes et chemins
il saute par-dessus le ruisseau
Il sait son travail
Ohhh!
Il reçoit les balles comme de la grêle
et il change ses maréchaux pour s’occuper
Ah Ciano, je deviens fou, Ciano
envoie-moi vite ma tenue que je m’habille en noir
Ahhh!
Il envoie notre nouveau Napoléon
des divisions d’affamés
au sommet de la montagne
pour qu’ils trouvent leur diable
et notre armée les captifs
par milliers transporte
Ohhh!
Et les pauvres Centauri4
oh que c’est terrible
à jeun, épuisés
ils se jettent à l’eau
Ah ! Grazzi5
, que je ne te vois Grazzi
parce que sur les charbons ardents je suis assis
Ahhh!
Ils courent comme des fous sur les rochers
Et se prennent un coup de pied aux derrières
par nous et nos alliés
et sans trop de palabres
les braves Grecs entrent
dans Corçë6
Ohhh!
Dans Gjirokastër7
pénètre le khaki
le drapeau grec flotte désormais
Ah Ciano, je vais me tuer Ciano
parce que sous peu même Tirana je perds
Et les pauvres ont subi
grand désastre
avec Rome qui attend
elle, aussi, son tour
Ahhh!
- 1Duce : surnom de Benito Mussolini signifiant le conducteur, le guide
- 2τσολιάς / tsolias : nom populaire des soldats grecs
- 3Galeazzo Ciano, gendre de Benito Mussolini, ministre de la Presse et de la Propagande du régime fasciste
- 4Centauro, soit « centaure », nom de la 131e division des blindés italiens
- 5Emanuele Grazzi, ambassadeur de l’Italie en Grèce il remet l’ultimatum de Mussolini au premier ministre grec Ioannis Metaxas en 1940
- 6Corçë, en grec Κορυτσά : ville en Epire du Nord, actuellement en Albanie
- 7Gjirokastër, en grec Αργυρόκαστρο : ville en Epire du Nord avec une importante minorité grecque, actuellement en Albanie
« Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του » chanté par Sofia Vempo est une chanson qu’on entendra à coup sûr pendant la fête nationale grecque du 28 octobre, commémoration du refus de la Grèce à laisser entrer les armées fascistes et nazi en 1940. La chanson a été jouée pour la première fois dans la revue satirique « Bella Grecia » au théâtre Mondial à Athènes en 1941. Suite au succès, la radio lui propose une collaboration à Sofia Vempo afin de tonifier le moral des troupes grecques qui se battaient sur le front, rôle qu’elle a rempli bénévolement.