Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό
Πάρε τον καθρέφτη σου αγκαλιά,
δώσε και στο κρύσταλλο φιλιά,
και η ομορφιά σου είν’ όλη δικιά σου,
να τη χαίρεσαι.
Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό
δε σε σώνει κανείς, ούτ’ εγώ.
Μηδενίζεις αγάπη κι αισθήματα,
δεν ακούς της καρδιάς τα μηνύματα.
Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό
δε σε σώνει κανείς, ούτ’ εγώ. [2×]
Πάρε τα ψυχρά σου τα φιλιά,
δε με συγκινούνε τώρα πια,
κι ο εγωισμός σου είν’ όλος δικός σου,
να τον χαίρεσαι.
Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό
δε σε σώνει κανείς, ούτ’ εγώ.
Μηδενίζεις αγάπη κι αισθήματα,
δεν ακούς της καρδιάς τα μηνύματα.
Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό
δε σε σώνει κανείς, ούτ’ εγώ. [2×]
Quand t'es pauvre d'esprit
Prends le miroir dans tes bras,
embrasse le cristal,
ta beauté n'est qu'à toi,
réjouis-toi.
Lorsque t'es pauvre d'esprit
personne ne te sauve, même pas moi
Tu réduis à néant l'amour et les sentiments
tu n'écoutes pas les messages du coeur
Lorsque t'es pauvre d'esprit
personne ne te sauve, même pas moi [2×]
Reprends tes baisers froids,
ils ne me font plus rien maintenant,
ton égoïsme est tout à toi,
réjouis-toi.
Lorsque t'es pauvre d'esprit
personne ne te sauve, même pas moi
Tu réduis à néant l'amour et les sentiments
tu n'écoutes pas les messages du coeur
Lorsque t'es pauvre d'esprit
personne ne te sauve, même pas moi [2×]