Aller au contenu principal

ΝΤΠ. " Η Απουσία - l'absence"

Profile picture for user el griego
Submitted by el griego on

par ΝΤΠ (  Νέα τάξη πραγμάτων - Nouvel Ordre Mondial)

https://www.youtube.com/watch?v=eJ4Np3H…;

( (Β' Στάσιμο της Μήδειας του Ευριπίδη) 
''ΈΡΩΤΑ...
Βαριά οταν αγγίζεις την καρδιά,
λαβώνεις κάθε άρετη.
Μα όταν ανάλαφρα περνάς πνοή ειρηνοφόρα,
κανείς Θεός, καμιά Θεά δεν φέρνει τέτοια δώρα...
Κυρά του Ερωτά μου μη με σημαδεύεις..
Δώσ'μου τη σύνεση Θεά,
την ήμερη απόλεμη στοργή

Δώσε μου δώρο λιγοστό,
ότι ήρεμο και ότι γνωστό,
όχι όσον έρωτα ποθώ
ΜΑ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΩ..''

( ΝΤΠ)

Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δε γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ’ αγαπώ 

Κάποτε είχα μια αγάπη που λαβώθηκε νωρίς
μα την κράτησα γιατί ένιωθα ανασφαλής
Κάποτε είχα μια αγάπη που άργησα να την πληγώσω
και όταν με πρόδωσε έπρεπε να τη σκοτώσω
θυμάμαι πριν να σε γνωρίσω έκλαιγε όλη η πλάση
και όλοι ψάχναν μια ελπίδα, την ελπίδα που είχα χάσει
όταν πλέον σε είδα είπα πως βρήκα την ελπίδα
αλλά μάλλον είχα βρει μια ακόμη παλλακίδα
Μόνη ασπίδα η λογική που κατέρρευσε και αυτή
όταν έδωσα και ένιωσες το πρώτο μας φιλί
μόνιμη θλίψη η χαρά και η νικοτίνη στα κρυφά
μα τότε είχα μέσα μου μια τζούρα μοναξιά
μα τώρα εξέπνευσα, εξέπνευσα της σχέσης τον καπνό
δώθηκα και προδώθηκα ψάχνοντας για το θεό
μέσα από την ένωση 2 σωμάτων μέσα από την αγάπη
αλλά δάκρυ μετά το δάκρυ δεν αντίκρυσα την άκρη
μονάχα έφτασα στα άκρα σε έδιωξα από κοντά μου
προτιμώντας να κρατήσω το κενό μες την καρδιά μου
προτιμώντας τη μοναξιά μου να γίνει η μνηστή μου
αφού ο δρόμος μου για λύτρωση ήταν η καταστροφή μου

Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δε γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ’ αγαπώ

Θυμάμαι τα ξανθά μαλλιά σου ν’ ανεμίζουν
και τα πράσινα σου μάτια το άπειρο να ατενίζουν
θυμάμαι το χαμόγελό σου, τα 2 σου χείλη
όμως τώρα δεν είμαστε ούτε φίλοι
να `ταν η απόσταση γυαλί και ο χρόνος ψεύτης
να είμασταν πάντα μαζί και όταν στα χέρια μου πέφτεις
να σε σηκώνω και σαν κλέφτης να σου κλέβω τα αισθήματα
τα θρύμματα απ’ τα ποιήματα αιώνια καταλλύματα
να `ταν ανέγγικτη στιγμή που τώρα έχει χαρακτεί
να μην ένιωθα ποτέ την ανάγκη για φυγή
ένας σταυρός είναι όλη η γη και πάνω εγώ να ατενίζω
το όνειρο που ζήσαμε και τώρα δεν αγγίζω
γυαλίζω τα όσα χώρισα μπροστα μου σε συγχώρησα
πιστή συνοδοιπόρισσα το ξέρω ολιγόρησα
και την ψυχή μου αφόρησα να γίνει κομμάτια
βιώνοντας την ηδονή σε βρωμικα κρεβάτια
σημαδια αγνόησα προχώρησα με βλέμμα θολωμένο
κάθε βράδυ ξυπνώ και κάθε μέρα πεθαίνω
δεν ξέρω τι περιμένω πάντως όχι να φανείς
αφού η απουσία σου έγινε τρόπος ζωής

Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δε γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ’ αγαπώ 

 

(Μήδειας του Ευριπίδη)

Δώσ'μου τη σύνεση Θεά, 

όχι όσον έρωτα ποθω 

ΜΑ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΩ..''

 

*

(Médée d'Euripide)

Erota
lorsque tu touches lourdement le coeur
tu gères alors chaque vertu
comme un doux souffle léger 
ce que nul dieu, nulle déesse offre
Dame Erota ne me marque pas 
donne moi la sagesse divine
 que le tendre amour soit  serein

donne moi un peu de ce cadeau
de celui qu'on sait   rassure
non pas la passion de l'amour
d'autant que je  le supporte

 (ΝΤΠ)

lorsque l'absence devient un mode de vie

lorsque la peine devient un chemin d'évasion

lorsque dans les visages de la foule je vois ton visage

lorsque je te cède mes larmes afin qu'elles soient tiennes

lorsque mon être n'est que haine et mon étoile  floue

lorsque je sais qu'en existant  je ne vis pas

lorsque en me regardant  je vois un abîme

car je n'ai  cessé de t'aimer un seul instant

 

une fois j'ai eu une blessure d'amour dès le début

mais je l'ai gardée car je me sentais en insécurité

une autre fois  j'ai tardé à faire du  mal à un amour

et vint qu'il me trahit, j'ai dû alors le tuer

je me souviens que toute la Création pleurait avant de te connaître

tous cherchent à s'accrocher à un espoir que j'avais perdu

mais je me suis dit que je l'ai retrouvé en te voyant

que j'avais à nouveau trouvé une compagne

mon seul bouclier alors que je perdais la raison

lorsque je t'ai embrassée pour la première fois, tu as ressenti

la joie , la tristesse permanente et de la nicotine en cachette

j'avais alors en moi une solitude qui s'effeuillait

mais maintenant j'ai fini avec l'addiction à la  fumée

j'ai donné, j'ai été trahi, j'ai cherché Dieu

lorsque deux corps se sont étreints par amour

de larme en larme je n'ai pas vu le bord en face de moi

je suis arrivé seul au bord, je t'ai chassée loin de moi

préférant garder le vide dans mon coeur

préférant me fiancer à la solitude

car mon chemin de la rédemption me menait à la catastrophe

 

lorsque l'absence devient un mode de vie

lorsque la peine devient un chemin d'évasion

lorsque dans les visages de la foule je vois ton visage

lorsque je te cède mes larmes afin qu'elles soient tiennes

lorsque mon être n'est que haine et mon étoile  floue

lorsque je sais qu'en existant  je ne vis pas

lorsque en me regardant  je vois un abîme

car je n'ai  cessé de t'aimer un seul instant

 

j'ai vu tes cheveux blonds flotter dans le vent

et tes yeux verts regarder  l'infini

je me souviens de ton sourire, de  tes deux lèvres

mais maintenant nous ne sommes plus amis

fasse que la distance soit de glace et le temps un menteur

pour que nous soyons à jamais ensemble 

afin que  tu tombes dans mes bras

afin que je te relève en te volant les sentiments

afin que j'incruste à jamais des morceaux de poésie 

qu'on ne touche pas à cet instant maintenant gravé

que je ne ressente  jamais le besoin de m'en aller

que je contemple d'en haut la croix qu'est la Terre entière

je n'atteins plus le rêve que nous avons vécu

je te pardonne en  glaçant  tout ce qui nous a séparé 

j'avais pris à la légère ma fidélité à toi ma compagne

mon âme se cassa en morceaux lorsqu'elle tomba

vivant de luxure dans des lits sales

j' avançais en ignorant les signaux , en ayant le regard flou

je me lève le soir pour mourir au matin

je ne sais pas ce qui m' attend , non pas  ton apparition

car ton absence est devenu un mode de vie

 

lorsque l'absence devient un mode de vie

lorsque la peine devient un chemin d'évasion

lorsque dans les visages de la foule je vois ton visage

lorsque je te cède mes larmes afin qu'elles soient tiennes

lorsque mon être n'est que haine et mon étoile  floue

lorsque je sais qu'en existant  je ne vis pas

lorsque en  me regardant  je vois un abîme

car je n'ai  cessé de t'aimer un seul instant

 

(Medée d'Euripide)

donne moi la sagesse divine

non pas la passion de l'amour

d'autant que je  le supporte

**

http://elliniko-hiphop.blogspot.be/2011…

http://lyricstranslate.com/el/I-apousia…  (traduction en anglais)

 

 

 

 

0
0
No votes have been submitted yet.