par ΝΤΠ ( Νέα τάξη πραγμάτων - Nouvel Ordre Mondial)
https://www.youtube.com/watch?v=eJ4Np3H…;
( (Β' Στάσιμο της Μήδειας του Ευριπίδη)
''ΈΡΩΤΑ...
Βαριά οταν αγγίζεις την καρδιά,
λαβώνεις κάθε άρετη.
Μα όταν ανάλαφρα περνάς πνοή ειρηνοφόρα,
κανείς Θεός, καμιά Θεά δεν φέρνει τέτοια δώρα...
Κυρά του Ερωτά μου μη με σημαδεύεις..
Δώσ'μου τη σύνεση Θεά,
την ήμερη απόλεμη στοργή
Δώσε μου δώρο λιγοστό,
ότι ήρεμο και ότι γνωστό,
όχι όσον έρωτα ποθώ
ΜΑ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΩ..''
( ΝΤΠ)
Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δε γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ’ αγαπώ
Κάποτε είχα μια αγάπη που λαβώθηκε νωρίς
μα την κράτησα γιατί ένιωθα ανασφαλής
Κάποτε είχα μια αγάπη που άργησα να την πληγώσω
και όταν με πρόδωσε έπρεπε να τη σκοτώσω
θυμάμαι πριν να σε γνωρίσω έκλαιγε όλη η πλάση
και όλοι ψάχναν μια ελπίδα, την ελπίδα που είχα χάσει
όταν πλέον σε είδα είπα πως βρήκα την ελπίδα
αλλά μάλλον είχα βρει μια ακόμη παλλακίδα
Μόνη ασπίδα η λογική που κατέρρευσε και αυτή
όταν έδωσα και ένιωσες το πρώτο μας φιλί
μόνιμη θλίψη η χαρά και η νικοτίνη στα κρυφά
μα τότε είχα μέσα μου μια τζούρα μοναξιά
μα τώρα εξέπνευσα, εξέπνευσα της σχέσης τον καπνό
δώθηκα και προδώθηκα ψάχνοντας για το θεό
μέσα από την ένωση 2 σωμάτων μέσα από την αγάπη
αλλά δάκρυ μετά το δάκρυ δεν αντίκρυσα την άκρη
μονάχα έφτασα στα άκρα σε έδιωξα από κοντά μου
προτιμώντας να κρατήσω το κενό μες την καρδιά μου
προτιμώντας τη μοναξιά μου να γίνει η μνηστή μου
αφού ο δρόμος μου για λύτρωση ήταν η καταστροφή μου
Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δε γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ’ αγαπώ
Θυμάμαι τα ξανθά μαλλιά σου ν’ ανεμίζουν
και τα πράσινα σου μάτια το άπειρο να ατενίζουν
θυμάμαι το χαμόγελό σου, τα 2 σου χείλη
όμως τώρα δεν είμαστε ούτε φίλοι
να `ταν η απόσταση γυαλί και ο χρόνος ψεύτης
να είμασταν πάντα μαζί και όταν στα χέρια μου πέφτεις
να σε σηκώνω και σαν κλέφτης να σου κλέβω τα αισθήματα
τα θρύμματα απ’ τα ποιήματα αιώνια καταλλύματα
να `ταν ανέγγικτη στιγμή που τώρα έχει χαρακτεί
να μην ένιωθα ποτέ την ανάγκη για φυγή
ένας σταυρός είναι όλη η γη και πάνω εγώ να ατενίζω
το όνειρο που ζήσαμε και τώρα δεν αγγίζω
γυαλίζω τα όσα χώρισα μπροστα μου σε συγχώρησα
πιστή συνοδοιπόρισσα το ξέρω ολιγόρησα
και την ψυχή μου αφόρησα να γίνει κομμάτια
βιώνοντας την ηδονή σε βρωμικα κρεβάτια
σημαδια αγνόησα προχώρησα με βλέμμα θολωμένο
κάθε βράδυ ξυπνώ και κάθε μέρα πεθαίνω
δεν ξέρω τι περιμένω πάντως όχι να φανείς
αφού η απουσία σου έγινε τρόπος ζωής
Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δε γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ’ αγαπώ
(Μήδειας του Ευριπίδη)
Δώσ'μου τη σύνεση Θεά,
όχι όσον έρωτα ποθω
ΜΑ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΩ..''
*
(Médée d'Euripide)
Erota
lorsque tu touches lourdement le coeur
tu gères alors chaque vertu
comme un doux souffle léger
ce que nul dieu, nulle déesse offre
Dame Erota ne me marque pas
donne moi la sagesse divine
que le tendre amour soit serein
donne moi un peu de ce cadeau
de celui qu'on sait rassure
non pas la passion de l'amour
d'autant que je le supporte
(ΝΤΠ)
lorsque l'absence devient un mode de vie
lorsque la peine devient un chemin d'évasion
lorsque dans les visages de la foule je vois ton visage
lorsque je te cède mes larmes afin qu'elles soient tiennes
lorsque mon être n'est que haine et mon étoile floue
lorsque je sais qu'en existant je ne vis pas
lorsque en me regardant je vois un abîme
car je n'ai cessé de t'aimer un seul instant
une fois j'ai eu une blessure d'amour dès le début
mais je l'ai gardée car je me sentais en insécurité
une autre fois j'ai tardé à faire du mal à un amour
et vint qu'il me trahit, j'ai dû alors le tuer
je me souviens que toute la Création pleurait avant de te connaître
tous cherchent à s'accrocher à un espoir que j'avais perdu
mais je me suis dit que je l'ai retrouvé en te voyant
que j'avais à nouveau trouvé une compagne
mon seul bouclier alors que je perdais la raison
lorsque je t'ai embrassée pour la première fois, tu as ressenti
la joie , la tristesse permanente et de la nicotine en cachette
j'avais alors en moi une solitude qui s'effeuillait
mais maintenant j'ai fini avec l'addiction à la fumée
j'ai donné, j'ai été trahi, j'ai cherché Dieu
lorsque deux corps se sont étreints par amour
de larme en larme je n'ai pas vu le bord en face de moi
je suis arrivé seul au bord, je t'ai chassée loin de moi
préférant garder le vide dans mon coeur
préférant me fiancer à la solitude
car mon chemin de la rédemption me menait à la catastrophe
lorsque l'absence devient un mode de vie
lorsque la peine devient un chemin d'évasion
lorsque dans les visages de la foule je vois ton visage
lorsque je te cède mes larmes afin qu'elles soient tiennes
lorsque mon être n'est que haine et mon étoile floue
lorsque je sais qu'en existant je ne vis pas
lorsque en me regardant je vois un abîme
car je n'ai cessé de t'aimer un seul instant
j'ai vu tes cheveux blonds flotter dans le vent
et tes yeux verts regarder l'infini
je me souviens de ton sourire, de tes deux lèvres
mais maintenant nous ne sommes plus amis
fasse que la distance soit de glace et le temps un menteur
pour que nous soyons à jamais ensemble
afin que tu tombes dans mes bras
afin que je te relève en te volant les sentiments
afin que j'incruste à jamais des morceaux de poésie
qu'on ne touche pas à cet instant maintenant gravé
que je ne ressente jamais le besoin de m'en aller
que je contemple d'en haut la croix qu'est la Terre entière
je n'atteins plus le rêve que nous avons vécu
je te pardonne en glaçant tout ce qui nous a séparé
j'avais pris à la légère ma fidélité à toi ma compagne
mon âme se cassa en morceaux lorsqu'elle tomba
vivant de luxure dans des lits sales
j' avançais en ignorant les signaux , en ayant le regard flou
je me lève le soir pour mourir au matin
je ne sais pas ce qui m' attend , non pas ton apparition
car ton absence est devenu un mode de vie
lorsque l'absence devient un mode de vie
lorsque la peine devient un chemin d'évasion
lorsque dans les visages de la foule je vois ton visage
lorsque je te cède mes larmes afin qu'elles soient tiennes
lorsque mon être n'est que haine et mon étoile floue
lorsque je sais qu'en existant je ne vis pas
lorsque en me regardant je vois un abîme
car je n'ai cessé de t'aimer un seul instant
(Medée d'Euripide)
donne moi la sagesse divine
non pas la passion de l'amour
d'autant que je le supporte
**
http://elliniko-hiphop.blogspot.be/2011…
http://lyricstranslate.com/el/I-apousia… (traduction en anglais)