A bord de l'« Aspasia »
Ταξίδευες κυνηγημένη από τη μοίρα σου
για την κατάλευκη μα πένθιμη Ελβετία
πάντα στο ντεκ σε μια σεζ-λονγκ πεσμένη κάτωχρη
απ' τη γνωστή και θλιβερότατην αιτία
Πάντοτε ανήσυχα οι δικοί σου σε τριγύριζαν
μα εσύ κοιτάζοντας τα μάκρη αδιαφορούσες
σ' ό,τι σου λέγαν πικρογέλαγες γιατί ένιωθες
πως για τη χώρα του θανάτου οδοιπορούσες
Κάποια βραδιά που από το Στρόμπολι περνούσαμε
είπες σε κάποιο γελαστή σε τόνο αστείου:
"Πώς μοιάζει τ' άρρωστο κορμί μου καθώς καίγεται,
με την κορφή τη φλεγομένη του ηφαιστείου!"
Ύστερα σ' είδα στη Μαρσίλια σαν εχάθηκες
μέσα στο θόρυβο χωρίς να στρέψεις πίσω
Κι εγώ που μόνο την υγρήν έκταση αγάπησα,
λέω πως εσένα θα μπορούσα ν' αγαπήσω.
A bord de l'« Aspasia »
Tu voyageais, pourchassée par ta Parque,
Vers l'immaculée et mortelle Suisse,
Toujours sur le pont, abattue sur une chaise longue, livide,
Par la cause connue et la plus affligeante.
Sans cesse, autour de toi, les tiens s'empressaient,
Mais toi, le regard au loin, restais indifférente
À leur propos, avec un rire amer, par ce que tu sentais
Que tu voyageais vers le pays de la mort.
Un soir, où nous passions au large du Stromboli,
Tu dis à quelqu'un, sur un certain ton de plaisanterie :
« Comme elle ressemble à mon corps malade qui se consume,
La cime en flammes du volcan ».
Ensuite je te vis, à Marseille, t'étant perdue
Dans le vacarme, sans te retourner,
Et moi, qui n'aima que le vaste élément liquide,
Je dis que j'aurais pu t'aimer toi.
A bord de l'« Aspasia », titre en français dans le texte original, appartient à la collection "Marabou" que Nikos Kavvadias a publié en 1933 dans la revue Κύκλος / Cercle. C'était sa première collection de poèmes.
A bord de l'« Aspasia » - Georges Dalaras
A bord de l'« Aspasia » - Rita Antonopoulou
A bord de l'« Aspasia » - Christos Thivaios
