Αγάπη
Αγαπώ κάποια βλέμματα
που σε φέρνουν θαρρείς
σε θλιμμένα απογέματα
Κυριακής βροχερής
Αγαπώ κάθε αμίλητο
κάθε κρύφιο καημό
το κορίτσι τ' αφίλητο
το βαθύ στεναγμό
Θλίψη απ' το βλέμμα σου
έκλεψε η βροχή
κι άνθισε απ' την έγνοια σου
αγάπη μου η ψυχή
Αγαπώ κάποια βήματα
που οδηγούν στη νυχτιά
κάποια αμήχανα σχήματα
στην ξανθή αμμουδιά
Σχήμα απο το χέρι σου
πήρε η αμμουδιά
λάδι στο νυχτέρι σου
κάηκε η καρδιά
Amour
J'aime certains regards
Qui, pense-t-on, mènent
Aux après-midi de chagrin
Des dimanches où il pleut.
J'aime tout ce qui est muet,
Chaque peine cachée,
La fille non embrassée,
Le profond soupir.
L’affliction, à ton regard
La pluie l'a volée,
Et, de ton souci, s'est épanouie
L'âme, mon amour.
J'aime certains pas
Menant à la nuitée,
Quelques attitudes empruntées
Sur la plage blonde.
La marque de ta main
A été prise par le sable,
Comme l'huile, au cours de ta veillée,
Mon cœur s'est embrasé.
