[i][center] [b][u]Του ύπνου[/u][/b]
Αντεραστής ανάμεσά μας πλάγιασεν
ο ύπνος. Πήρε τα γλαυκά μάτια
και τά΄κλεισε, πήρε το στόμα,
κ΄έσβησε το μειδίαμα και το φιλί.
Την ξανθή κόμη χτένισαν τα ήσυχα νερά
της Λήθης, που παρέσυρε τ΄αγαπημένο σώμα
στον κόσμον των αστέρων και των σκιών.
Φίλτρα σιγής βιάζουν τα σφαλισμένα χείλη,
Φωνές υπνόβιες τ΄αυτιά, και μες τες φλέβες
Ακούω τη βαθιά βοή του ταξιδιού.
[b][u]Du sommeil.[/u][/b]
Rival de l'amour, entre nous, s'est couché
Le sommeil. Il a saisi les lumineux yeux bleus
Et les a fermés ; il a saisi la bouche,
Et en a éteint le sourire et le baiser.
La chevelure blonde a été démêlée par les eaux calmes
Du Léthé, qui a entraîné le corps aimé
Dans l'univers des astres et des ombres.
Des filtres du silence contraignent les lèvres closes,
Des voix assoupies pénètrent les oreilles, et, dans les veines,
J'entends le profond bruissement du voyage. [/center][/i]