Του μικρού βοριά, Ελύτη ποίημα. Au petit vent du nord, poème d'Elytis.

[i][center] [u]Του μικρού βοριά[/u]

Του μικρού βοριά παράγγειλα
Νά' ναι καλό παιδάκι
Μη μου χτυπάει πορτόφυλλα
Και στο παραθυράκι.
·
Γιατί στο σπίτι που αγρυπνώ
Η αγάπη μου πεθαίνει
Και μες στα δάκρυα την κοιτώ
Που μόλις ανασαίνει.
·
Με πιάνει το παράπονο
Γιατί στον κόσμο αυτόνα
Τα καλοκαίρια τά 'χασα
Κι έφτασα στο χειμώνα.
·
Σαν το καράβι που άνοιξε
Τ' άρμενα κι αλαργεύει
Θωρώ να χάνονται οι στεριές
Κι ο κόσμος λιγοστεύει.
·
Γειά σας περβόλια γειά σας ρεματιές
Γειά σας φιλιά και γειά σας αγκαλιές
Γειά σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί
Γειά σας οι όρκοι οι παντοτινοί.

[u]Au petit vent du nord.[/u]

J'ai demandé au léger vent du nord
D'être gentil garçon,
De ne pas battre les portes
Ni frapper au fenestron.
·
C'est qu'en la maison de mon insomnie
Mon amour se meurt
Et à travers mes larmes je la regarde
Qui respire à peine.
·
Une lamentation me prend
Parce qu'en ce monde
J'ai dilapidé les étés
Et suis arrivé à l'hiver.
·
Comme le navire qui a hissé
Les voiles et s'éloigne
Je vois la terre ferme se perdre
Et le monde s'amenuiser.
·
Adieu jardins, adieu ravins
Adieu baisers, adieu étreintes
Adieu promontoires et plages blondes,
Adieu serments éternels . [/center][/i]