[i] [center] [i][center]
[b][u]Το νεῖ[/center][/u][/b]
Στ' ακρογιαλιού τις πέτρες χωριστά,
εκεί που σβουν τα τούρκικα σοκάκια,
μακριά από τα χαρέμια τα κλειστά,
κάνουνε κέφι νιόβγαλτα τουρκάκια.
Παιδάκι γλυκομάγουλο βαστά
γιομάτα από μαστίχα καραφάκια
κι ένας, σιμά, δερβίσης, με σβηστά
τα μάτια, τους γλεντά με τραγουδάκια.
Και, κολλητό στο στόμα του, το νέι
πότε λαγγεύει, πότε πικροκλαίει...
Κι ενώ τριγύρω η νύχτα αχνοσιωπά,
εκείνος, κοιμισμένος στα όνειρά του,
ξεσχίζει σε τραγούδια την καρδιά του
-όχι γι' αυτούς-για κείνους που αγαπά.
[b][u]Le ney[/u][/b]
A l'écart des galets du rivage,
Là où s'arrêtent les ruelles turques,
Loin des harems impénétrables,
S'égaient de jeunes Turcs en première goguette.
Un enfant au douces joues tient
Des carafons pleins de liqueur de mastic,
Et, tout près, un derviche aux yeux éteints,
Les réjouit avec des chansonnettes.
Et, collé à sa bouche, le ney
Tantôt s'alanguit et tantôt pleure amèrement,
Et alors qu'alentour la nuit exhale le silence,
Le derviche endormi dans ses rêves,
Déchire son cœur en chansons,
- Non pas pour lui, - mais pour ceux qu'il aime. [/center][/i]
Le ney est une flute en roseau du Moyen-Orient ( Perse, Arabie, Turquie) [/i]