Τα παράθυρα, Καβάφη ποίημα. Les fenêtres, poème de Kavaphis.

[i][center] [b][u]Τα παράθυρα[/u][/b]

Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα. - ΄Οταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. -
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει.

[b][u]Les fenêtres[/u][/b]

Dans ces sombres chambres, où je passe
De pesantes journées, je tourne en rond
Pour trouver des fenêtres. - Que s'ouvre
une fenêtre, ce serait une consolation. -
Mais les fenêtres sont introuvables, ou bien je ne puis
Les trouver. Et peut-être serait-ce mieux que je n'en trouve pas.
La lumière serait peut-être une nouvelle oppression.
Qui sait quelles nouvelles choses elle va mettre en lumière. [/center][/i]