[i][center] [b][u]Προς τον κύριον δε Ρώσση,
ευρισκόμενον εις την Αγγλία[/u][/b]
Του πατέρα σου, όταν έλθεις,
δε θα ιδής παρά τον τάφο.
Είμαι ομπρός του, και σου γράφω,
μέρα πρώτη του Μαϊού.
Θα σκορπίσουμε το Μάη
πάνου στ’άκακα τα στήθη,
γιατί απόψε αποκοιμήθη
εις τον ύπνο του Χριστού.
Ήταν ήσυχος κι ακίνητος
ως την ύστερη την ώρα
καθώς φαίνεται και τώρα,
που τον άφησε η ψυχή.
Μόνον, μια στιγμή πριν φύγει
τ’ουρανού κατα τα μέρη
αργοκίνησε το χέρι
ίσως για να σ’ευχηθεί.
[b][u]A Mr Georges de Rossi
se trouvant en Angleterre.[/u][/b]
De ton père, quand tu viendras
Tu ne verras que le tombeau.
J'y suis, devant, et je t'écris,
En ce premier jour de mai.
Nous répandrons les fleurs de mai
Sur les seins sans malice
Parce que ce soir il s'est endormi
Dans le sommeil du Christ.
Il était calme et impassible
Jusqu'à l'heure dernière
Comme il paraît aussi, maintenant
Que son âme l'a quitté.
Seulement, un instant avant de partir
Vers les régions célestes
Lentement il remua la main
Probablement pour te bénir. [/center][/i]