[i][center] [b][u]Πάρσιμο Μεθώνης και Κορώνης[/u][/b]
Ερόδισ'η Ανατολή και ξέφεξεν η Δύση
Γεμίσαν τα βουνά δροσιά κι η νερατζούλες άνθη,
Σημάδι εδειξ'ο Θεός αρμάδα κατεβαίνει
Μ' εξηνταπέντε κάτεργα κι εξηνταδυό φρεγάδες
Και πάνε για να πάρουνε Μεθώνη και Κορώνη
— Μεθώνη δος μας τα κλειδιά, Κορώνη παραδόσου.
— Δεν είμαι Πάτρα να σκιαχτώ, Βοστίστα να κιοτέψω
Είμαι Κορώνη ξακουστή, Μεθώνη παινεμένη
Έχω και Κορωνόπαιδα όλο παληκαράδες
Στα δόντια σέρνουν το σπαθί, στα χέρια το ντουφέκι
Θενά βαστάξω πόλεμο σαρανταπέντε χρόνια.
[b][u] Prise de Méthôni et de Korôni. [/u][/b]
L'Orient est devenu rose, le Couchant s'est obscurci
Les montagnes sont pleines de fraîcheur et les bigaradiers en fleurs.
Dieu a envoyé un présage, une escadre approche.
Soixante-cinq galères et soixante deux frégates
Cinglent pour prendre Méthoni et Korôni.
- Méthôni donne tes clés, Korôni rends toi.
- Je ne suis Patras à m'effrayer, Vostista à trembler.
Je suis Korôni au grand renom, Méthôni qu'on louange,
Et j'ai de plus des garçons Korôniotes, tous rudes gaillards,
A l'épée entre les dents, et le fusil au poing.
Je ferai durer cette guerre quarante-cinq ans. [/center][/i]