Σάββατο βράδυ - Γιώργος Κακοσαίος

Κάτι απ’ τα μαλλιά της
κάτι απ’ τα φιλιά της
κάτι απ’ το βλέμμα της αυτό.
Κάτι απ’ τ’ άγγιγμά της
για να μπορώ να κοιμηθώ.

Να έσκυβα στον λαιμό της
και ο αναστεναγμός της
να μου το κάψει το κορμί
και να με πει δικό της
η βελουδένια της φωνή.

Σαββάτο βράδυ και μόνος μου πίνω
μόνος μου πίνω, λιώμα να γίνω.
Σαββάτο βράδυ και μην με ενοχλείτε
άμα την δείτε μην μου το πείτε.

Φέρτε φαρμάκι να πιω και να σπάσω σαν γυαλί
γιατί μου λείπει, μου λείπει,
μου λείπει, μου λείπει πολύ!

Κάτι απ’ τα δυο της τα χέρια
τα ντροπαλά τα αστέρια
να ‘ρθουν να ανάψουνε και αυτά
να γίνουν ξεφτέρια στης αγκαλιάς τα ζεστά.

Σαββάτο βράδυ και μόνος μου πίνω
μόνος μου πίνω, λιώμα να γίνω.
Σαββάτο βράδυ και μην με ενοχλείτε
άμα την δείτε μην μου το πείτε.

Φέρτε φαρμάκι να πιω και να σπάσω σαν γυαλί
γιατί μου λείπει, μου λείπει,
μου λείπει, μου λείπει πολύ!