Το γράμμα και η φωτογραφία
Μια παλιά φωτογραφία
κι ένα γράμμα ξεχασμένο
κάποιο όνειρο χαμένο
μου θυμίσανε ξανά.
Και στα χέρια σαν το πήρα
με λαχτάρα όπως πρώτα
άνοιξε του νου η πόρτα
και προβάλλαν τα παλιά.
Οι αναμνήσεις γίνανε βόλια
να πέτρωνες καρδιά μου δόλια
να πέτρωνες καρδιά μου δόλια
να μη σε πλήγωναν. [×2]
Μέσα απ' τη φωτογραφία
πάλι μου χαμογελούσε
και στο γράμμα μου μιλούσε
όπως τότε τρυφερά.
Και ξανάζησα για λίγο
τα παλιά τα χτυποκάρδια
τ' αξημέρωτα τα βράδια
τα ατέλειωτα φιλιά.
Οι αναμνήσεις γίνανε βόλια
να πέτρωνες καρδιά μου δόλια
να πέτρωνες καρδιά μου δόλια
να μη σε πλήγωναν. [×2]
La lettre et la photographie
Une vieille photo
une lettre oubliée
un rêve perdu
me la rappellent encore.
Je la prends en main
avec envie comme avant
la porte s'ouvrant à la pensée
les anciens souvenirs resurgissent.
Les souvenirs devenant des projectiles
pétrifie-toi mon pauvre cœur
pétrifie-toi mon pauvre cœur
afin que tu ne te blesses. [×2]
A travers la photo
elle me sourit à nouveau
me parlant avec tendresse
comme avant dans ma lettre.
Ressentant un peu
les anciennes palpitations
les nuits n'en finissant pas
les baisers sans fin
Les souvenirs devenant des projectiles
pétrifie-toi mon pauvre cœur
pétrifie-toi mon pauvre cœur
afin que tu ne te blesses. [×2]