Chanson traditionnelle du Péloponnèse qui exalte l’héroïsme des femmes d’Arcadie dans la guerre contre les occupants Turcs, et dans le cas de la chanson, l’histoire d’une belle Arcadienne qui a passé douze ans avec les klephtes sans que personne s’aperçoit que c’était une femme jusqu’au jour où à Pacques en jouant un bouton de son vêtement a éclaté laissant apparaître… quelque chose.
Ποιος είδε την Αρκαδιανή
Αρκαδιανή καημένη
στα κλέφτικα ντυμένη.
Δώδεκα χρόνους έκανε
Αρκαδιανή καημένη
η κόρη με τους κλέφτες.
Κανείς δεν την εγνώρισε
Αρκαδιανή καημένη
πως ήταν κορασίδα.
Και μια Λαμπρή μια Κυριακή,
Αρκαδιανή καημένη
μια πίσημην ημέρα
Ρίχναν οι κλέφτες στο χορό
Αρκαδιανή καημένη
να ρίξουν το λιθάρι.
Το ρίχνουν τα κλεφτόπουλα,
Αρκαδιανή καημένη
το πάν σαράντα χνάρια.
Το ρίχνει κι η Αρκαδιανή,
Αρκαδιανή καημένη
το πάει σαράντα πέντε.
Κι απο το τρίσμα το πολύ
Αρκαδιανή καημένη
από το λύγισμά της
εκόπη τ' αργυρό κουμπί
κι εφάνη κάτι εφάνη.