Καισαριανή, Στοίχοι Λ Παπαδόπουλος, Μουσική Σ Ξαρχάκος, Εκτέλεσις Γ Μπιθικώτσης. Kaissariani, Paroles : L. Papadopoulos, Musique: S Xarchakos, Création: G Bithikôtsis.

[i][center] [b][u]Καισαριανή[/u][/b]

Tο απομεσήμερο
έμοιαζε να στέκει
σαν αμάξι γέρικο
στην ανηφοριά.
Kάθε απομεσήμερο
στο κρυφό μας στέκι
πίσω απ' το μαγέρικο
του Δεληβοριά
όλα μοιάζαν ουρανός
και ψωμί σπιτίσιο
όλα μοιάζαν ουρανός
και γλυκό ψωμί.

[Γνώριζες τα βήματα
ξέκρινα τους ήχους
και μπογιές ΄τοιμάζαμε
με σβηστή φωνή.
Τις βραδυές συνθήματα
γράφαμε στους τοίχους
πέφταμε και κράζαμε
“κάτω οι Γερμανοί” !
Κι όλα ήταν ουρανός
και ψωμί σπιτίσιο.
Κι όλα ήταν ουρανός
και γλυκό ψωμί.]

Tάχα, τι να ζήλεψαν
στα χλωρά σου μάτια
που γιωμάν τ'απόβραδο
γλύκα πρωινή ;
Κι ήρθαν και βασίλεψαν
τα βαθιά σου μάτια
κάποιο Σαββατόβραδο
στην Kαισαριανή.
Κι όλα γίναν κεραυνός
πελαγίσ΄αρμύρα.
Κι όλα γίναν κεραυνός
και πικρό, πικρό ψωμί.

(Στον δίσκον εξαιτίας λογοκρισίας αφαιρέθει η δεύτερη στροφή, το 1965.)

[b][u]Kaissariani[/u][/b]

L'après-midi
Semblait arrêté
Comme une vieille voiture
Dans la montée.
Chaque après-midi
Dans notre coin secret
Derrière le mastroquet
 De Delivorias
Tout semblait celeste
Et pain de maison
Tout semblait celeste
Et pain moelleux.

[Tu connaissais les pas
Lointains, les bruits
Et nous préparions les peintures
Avec la voix étouffée.
Les soirs des slogans
Ecrιvions-nous sur le murs
Et tombant nous criions:
«A bas les Allemands » !
Et tout était céleste
Et pain de maison
Et tout était céleste
Et pain moelleux.]

Et quoi, qu'ont-ils jalousé
De tes yeux verts
Qui ont empli la soirée
De douceur du matin ?
Et sont venus et se sont abaissés
Tes yeux profonds
Un certain samedi soir
A Kaissariani.
Et tout est devenu feu du ciel,
Saumure marine.
Et tout est devenu feu du ciel
Et pain amer, amer.

(La censure retira la deuxième strophe pour l'enregistrement, en 1965) [/center][/i]