Tipota esy - Konstantinos Argyros

Έξω φωτάκια αναμμένα, βουβά
κι εσύ έρχεσαι, φεύγεις στο βάθος.
Μέρες και μήνες και χρόνια σωστά,
σε μια στιγμή το λάθος.

Μου ζήτησες απλά ένα αστέρι,
σου' δωσα ουρανό στο χέρι.
Μου ζήτησες απλά ένα κύμα,
σου' δωσα νησί.
Μου ζήτησες να μη φοβάμαι,
σου είπα όπου θέλεις πάμε.
Μου ζήτησες απλά μια σχέση,
σου' δωσα ζωή.
Μα τίποτα εσύ·
τίποτα δεν κατάλαβες εσύ...

Έξω η πόλη σκακιέρα μικρή
κι εσύ έρχεσαι, φεύγεις σαν πιόνι·
ρίχνω τα ζάρια με τρέλα κι ορμή,
αυτό το παιχνίδι τελειώνει.