Η μάνα του Αλέξανδρου
Στη Μακεδονία του παλιού καιρού
γνώρισα τη μάνα του Αλέξανδρου,
μου ’στησε κουβέντα στις εξοχές
κι έκανε νυχτέρια με μάγισσες.
Αχ Μακεδονία χιλιόμορφη
γιατί κλαις και λιώνεις σαν το κερί,
έχω γιο μονάκριβο η καψερή
κι έχει φύγει για την Ανατολή.
Τον προσμένουν κίνδυνοι και χωσιές,
λόγια ανθρώπων μαύρα και συμφορές,
μοναχός τ’ αντέχει και τα περνά,
τελειωμό δεν έχουν τα βάσανα.
Στη Μακεδονία του παλιού καιρού
γνώρισα τη μάνα του Αλέξανδρου,
στο φεγγάρι ψάχνει για μάγισσες
στ’ όνειρό της φέρνει τους Έλληνες.
La mère d'Alexandre
Dans la Macédoine des temps anciens
d'Alexandre la mère j'ai rencontré,
de son pays elle m'a parlé,
avec les sorcières, elle y veillait.
Oh Macédoine, ma belle mille fois,
pourquoi pleures-tu et fonds comme la bougie,
J'ai, la pauvre, un fils unique et cheri,
et à l’Orient, loin, il est parti.
Embuscades et dangers l'y guettent,
paroles noires des gens, et detresses,
seul les endure et les surpasse,
aucune fin en vue dans les souffrances.
Dans la Macédoine des temps anciens
d'Alexandre la mère j'ai rencontré,
sur la lune cherche-t-elle des sorcières
dans son rêve amène-t-elle les Hellènes.