[i][center] [b][u]Μακρυά[/u][/b]
Θάθελα αυτήν την μνήμη να την πω...
Μα έτσι εσβύσθη πια... σαν τίποτε δεν απομένει —
γιατί μακρυά, στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια κείται.
Δέρμα σαν καμωμένο από ιασεμί...
Εκείνη του Aυγούστου — Aύγουστος ήταν; — η βραδυά...
Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια· ήσαν, θαρρώ, μαβιά...
A ναι, μαβιά· ένα σαπφείρινο μαβί.
[b][u]Au loin[/u][/b]
J'aurais voulu raconter cette souvenance ...
Mais elle s'est maintenant estompée ... comme s'il n'en reste plus rien -
Parce q'elle git, au loin, dans les premières années de mon adolescence.
Une peau comme faite de jasmin ...
De ce mois d'août – était-ce août ? la soirée ...
A peine me souviens-je encore des yeux ; ils étaient, je crois, mauves ...
Ah! Oui! mauves, d'un mauve comme du saphir.
[/center][/i]