Skip to main content

Tristis usque ad mortem, Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου ποίημα, poème de Kikos-Alexis Aslanoglou (1931-1996)

Profile picture for user efthymiouthomas
Submitted by efthymiouthomas on

[i][center] [b][u]Tristis usque ad mortem[/u][/b]

Περίλυπος μέχρι θανάτου είμαι

Περνάς τώρα εσύ από μακρυά φορτωμένος χρόνια της σιωπής
δειλινά φθινοπώρου σε άδειες πλατείες
χρόνια αγάπης νεκρής

Περνάς τώρα εσύ
και μου θυμίζεις τον χτύπο της φλέβας στον καρπό
κορμί που το ΄νιωσα
θάλασσα της γερασμένης αναμονής

Ένα τσιγάρο μόνο στο στόμα
καπνίζοντας ένα κόσμο εγκατάλειψης

Το λιμάνι απόψε είναι ήρεμο
κοιμούνται τα φορτωμένα καράβια
οι ίσκιοι της νύχτας στο καλντερίμι της αμαρτίας

Δεν έχω το νόημα πια πως περνάς.

[b][u]Tristis usque ad mortem[/u][/b]

Je suis affligé à mort

Tu passes maintenant au loin chargé d'années de silence
Crépuscules d'automne sur les places vides
Années d'amour mort

Maintenant tu passes
Et me rappelle la pulsation d'une veine au poignet
Un corps que j'ai senti
La mer de l'attente qui a vieilli

Une seule cigarette à la bouche
En fumant tu abandonnes un monde

Le port ce soir est calme
Dorment les navires chargés
Les ombres de la nuit dans la ruelle du péché

Je ne sens plus que tu passes. [/center][/i]

0
0
No votes have been submitted yet.