[i][center] [b][u]Tristis usque ad mortem[/u][/b]
Περίλυπος μέχρι θανάτου είμαι
Περνάς τώρα εσύ από μακρυά φορτωμένος χρόνια της σιωπής
δειλινά φθινοπώρου σε άδειες πλατείες
χρόνια αγάπης νεκρής
Περνάς τώρα εσύ
και μου θυμίζεις τον χτύπο της φλέβας στον καρπό
κορμί που το ΄νιωσα
θάλασσα της γερασμένης αναμονής
Ένα τσιγάρο μόνο στο στόμα
καπνίζοντας ένα κόσμο εγκατάλειψης
Το λιμάνι απόψε είναι ήρεμο
κοιμούνται τα φορτωμένα καράβια
οι ίσκιοι της νύχτας στο καλντερίμι της αμαρτίας
Δεν έχω το νόημα πια πως περνάς.
[b][u]Tristis usque ad mortem[/u][/b]
Je suis affligé à mort
Tu passes maintenant au loin chargé d'années de silence
Crépuscules d'automne sur les places vides
Années d'amour mort
Maintenant tu passes
Et me rappelle la pulsation d'une veine au poignet
Un corps que j'ai senti
La mer de l'attente qui a vieilli
Une seule cigarette à la bouche
En fumant tu abandonnes un monde
Le port ce soir est calme
Dorment les navires chargés
Les ombres de la nuit dans la ruelle du péché
Je ne sens plus que tu passes. [/center][/i]