Skip to main content

Του Τέλλου Αγρα αγαπημένοι μου στίχοι.

Profile picture for user
Submitted by Θ. Δ. Ευθυμ on

Ηταν η ώρα που η νυχτιά στην παγωνιά μουδιάζει.

Μα να χορέψουν σήκωσε τα πεθαμένα φύλλα!

...θεία των στοχασμών ειρήνη,

Κι είν η καρδιά μου σφαλιστή,
σα μιά μητρόπολη σβηστή.

-πέρα, όπου παγαίνουν μόνες
του τηλεγράφου οι κολόνες,-

Περασμένα μου άνθισε η ψυχή.

να μοσκοβολάς σμύρτο και δροσιά
σαν τη κυριακάτικη εκκλησιά.

...Ωρα καλή
και γνωστικό τιμόνι
το πλοίο σου να στεριώνει!

Ωρα καλή στην πρύμη σου,
-που ανεβοκατεβαίνει.

μας ονειρευότανε το σπίτι,
άδειομ οι μέσα θύρες του ανοιχτές...
άδειο - και γεμάτο παραμύθι.

Πέρασε απ' τις γνωστικές
τις κοπέλες
κι άνθισαν ποδιές λευκές
και κορδέλες.

0
0
No votes have been submitted yet.