«Θεσσαλονίκη μου, μεγάλη φτωχομάνα», ο πρώτος στίχος του τραγουδιού, εμπνευσμένος από τη φτώχια που επικρατούσε στη συμπρωτεύουσα στη μεταπολεμική περίοδο, ταυτίστηκε με την πόλη και έγινε πλέον διαχρονικός ύμνος των Θεσσαλονικέων.
Ξημερώνει Κυριακή, τίτλος φάρος ενός μυθικού άλμπουμ «Ο δρόμος» του νέου λαϊκού τραγουδιού ου κυκλοφόρησε το 1969 με τραγούδια του Μίμη Πλέσσα σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και ερμηνευτή το Γιάννη Πουλόπουλο.
«Θεέ μου μεγαλοδύναμε», γνωστό επίσης και ως «Η προσευχή του μάγκα», τραγούδι αναπόφευκτο πλέον σε όλες τις ρεμπέτικες εκδηλώσεις είτε είναι συναυλίες είτε ταβέρνες.
Tο «Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη», ένα όμορφο ελληνικό τραγούδι που έγινε παγκοσμίως γνωστό χάρις στη Σοφία Λόρεν που το τραγούδησε το 1957 στην ταινία του Ζαν Νεγκουέλσκο «Το παιδί και το δελφίνι».
