«Θεσσαλονίκη μου, μεγάλη φτωχομάνα», ο πρώτος στίχος του τραγουδιού, εμπνευσμένος από τη φτώχια που επικρατούσε στη συμπρωτεύουσα στη μεταπολεμική περίοδο, ταυτίστηκε με την πόλη και έγινε πλέον διαχρονικός ύμνος των Θεσσαλονικέων. Η αυθεντική λαϊκή φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη το καθιέρωσε σαν το παράπονο του παιδιού στη μάνα που εκφράζει συνάμα και τη μεγάλη αγάπη στη γενέτειρά του.
Carte-postale montrant la Tour blanche (Lefkos pyrgos) de Thessalonique dans les années 1950.
Θεσσαλονίκη μου
Θεσσαλονίκη μου, μεγάλη φτωχομάνα,
εσύ που βγάζεις τα καλύτερα παιδιά·
Θεσσαλονίκη μου, μεγάλη φτωχομάνα,
όπου κι αν πάω σ’ έχω πάντα στην καρδιά.
Θεσσαλονίκη μου, ποτέ δε σ’ απαρνιέμαι·
είσ’ η πατρίδα μου, το λέω και καυχιέμαι.
Θεσσαλονίκη με τα τόσα σου μεράκια,
βγάζεις τα πιο όμορφα κορίτσια στον ντουνιά·
βράδια μποέμικα, τραγούδια στα σοκάκια,
γλέντια, ξενύχτια, μες στην κάθε γειτονιά.
Θεσσαλονίκη μου, ποτέ δε σ’ απαρνιέμαι·
είσ’ η πατρίδα μου, το λέω και καυχιέμαι.
Θεσσαλονίκη μου, κι αν είμαι μακριά σου,
πάντα θυμάμαι τ’ όνομά σου το γλυκό·
αχ, πώς νοστάλγησα να ξαναρθώ κοντά σου,
κι ας ξεψυχήσω μπρος τον πύργο το λευκό.
Θεσσαλονίκη μου, ποτέ δε σ’ απαρνιέμαι·
είσ’ η πατρίδα μου, το λέω και καυχιέμαι.
«Θεσσαλονίκη μου, μεγάλη φτωχομάνα», ο πρώτος στίχος του τραγουδιού, εμπνευσμένος από τη φτώχια που επικρατούσε στη συμπρωτεύουσα στη μεταπολεμική περίοδο, ταυτίστηκε με την πόλη και έγινε πλέον διαχρονικός ύμνος των Θεσσαλονικέων. Η αυθεντική λαϊκή φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη το καθιέρωσε σαν το παράπονο του παιδιού στη μάνα που εκφράζει συνάμα και τη μεγάλη αγάπη στη γενέτειρά του.
Θεσσαλονίκη μου - Στέλιος Καζαντζίδης, Μανώλης Χιώτης
Θεσσαλονίκη μου - Μαίρη Λίντα, Μανώλης Χιώτης
Θεσσαλονίκη μου - Μαρινέλλα
Θεσσαλονίκη μου - Γλυκερία
Θεσσαλονίκη μου - Αγάθωνας Ιακωβίδης
