[i] [b][u][center]Χρόνος[/center][/u][/b]
Άνοιξε το στήθος της σαν μια βεντάλια και έγειρε την ώρα που σηκώνονται οι θρύλοι των σκοτεινότερων πόλεων.
Μόνο μια οδοντοστοιχία κροτάλισε και το παρόν εχάθηκε για πάντα.
Στα παλαιά του βήματα έμεινε κάτι από κατιτί άλλο.
Η νύχτα συνεπήρε τα υπόλοιπα κλωνάρια και στη ρίζα του δέντρου έμεινε σποδός.
[b][u][center]Temporalité[/center][/u][/b]
Elle a ouvert sa poitrine comme un éventail et s'est éveillée à l'heure où s'élèvent les légendes des villes les plus obscures.
Seule une denture s'est entre-heurtée et le présent s'est perdu pour toujours.
Dans les anciennes empreintes de ses pas a subsisté quelque chose de quelque chose d'autre.
La nuit a pris dans ses bras les branches restantes et à la racine de l'arbre subsiste une cendre à demi éteinte. [/i]