[i][center] [b][u]Η αγάπη θέλει φρόνηση[/u][/b]
Το παλληκάρι το καλό παράκαιρα γεράζει,
γεράζει από τις έμορφες κι από τις μαυρομάτες.
Η αγάπη θέλει φρόνηση, θέλει ταπεινοσύνη,
θέλει λαγού περπατησιά, αετού γληγοροσύνη.
Όταν διαβαίνει με πολλούς, να κάμνει πως δεν βλέπει,
κι όταν διαβαίνει μοναχός, γλυκό φιλί ν' αρπάζει.
Κι όταν του λεν : πώς πόρεψες ; να λέγει της αγάπης :
Καλοπερνώ όταν έρχομαι, κακοπερνώ όταν φεύγω.
[b][u]L'amour veut réflexion[/u][/b]
Le bon damoiseau prend l'âge avant son temps,
Les belles, et toutes celles aux yeux noirs, l'envieillissent.
L'amour veut réflexion, il veut de la réserve,
Lui faut du lièvre la foulée, et la rapidité de l'aigle.
Quand il passe parmi d'autres, qu'il fasse celui qui ne voit,
Et lorsque seul il passe, qu'il vole un doux baiser.
A la question : Comment ça va ? Qu'il réponde à l'aimée :
- Ravi suis-je quand je viens, et mal le suis quand je m 'en vais. [/center][/i]