[i][center] [b][u]Του Χρόνη[/u][/b]
Πολλά τουφέκια αντιβογούν, μιλιόνια, καριοφίλια,
μήνα σε γάμο πέφτουνε, μήνα σε πανηγύρι,
κι" ουδέ σε γάμο πέφτουνε κιʼ ουδέ σε πανηγύρι,
Αλή Τσεκούρας χαίρεται και ρίχνει 'ς το σημάδι.
Πάγει κιʼ ο Χρόνης για να ιδή, σεργιάνι για να κάμη.
"Ώρα καλή, μπουλούκμπαση. -Καλό 'ς το Χρόνη οπού ρθε.
Πώς τά χεις, Χρόνη μʼ, τα παιδιά, τι κάνουν τα παιδιά σου;
- Σε προσκυνούν, μπουλούκμπαση, και σου φιλούν τα χέρια,
δώδεκα μέραις έλειπα, τι κάνουνε δεν ξέρω.
-Για άπλωσε, Χρόνη, 'ς τον τορβά, για λύσε το δισάκκι,
θα βρης δυο μήλα κόκκινα, δυο πατρινά λεμόνια."
Πάγει κι' ο Χρόνης και κυττάει μεσʼ ς τον τορβά και βλέπει,
βλέπει το πρώτο του παιδί, το πρώτο παλληκάρι,
τηράζει κι' άλλη μια φορά, τάλλο παιδί του βλέπει.
Πέφτει στραβός με το σπαθί 'ς το τούρκικο τ'ασκέρι,
βαρεί δεξιά, βαρεί ζερβιά, βαρεί μπροστά και πίσω,
κόβει Αρβανίταις δώδεκα και δυο μπουλουκμπασήδες.
[b][u]Complainte de Chronis[/u][/b]
Eclatent beaucoup de détonations, de fusils à long canon, de mousquets,
Est-ce à une noce, est-ce à une fête sainte ?
Ni à une noce, ni à une fête sainte.
Ali Tsékouras se réjouit et il tire au but.
Et Chronis d'y aller, pour voir et d'y flâner.
« Bien le bonjour, bouloukbachi. - Bienvenue à Chronis que voilà.
Comment vont tes enfants, mon Chronis, et qu'est-ce qu'ils deviennent ?
Ils te révèrent, bouloukbachi, et te baisent les mains,
Absent depuis douze jours je ne sais ce qu'ils deviennent.
Tends la main, Chronis, au havresac, dénoue la carnassière,
Tu y trouveras deux pommes rouges, deux citrons de Patras. »
Et Chronis d'y aller, de scruter dans le sac et d'y regarder.
Il voit son premier né, son premier pallikare,
Il regarde encore une fois et voit son autre enfant.
Aveuglé de fureur il se jette sur l'escouade,
Il frappe à droite, il frappe à gauche, il frappe à l'avant et à l'arrière,
Il estoque douze Albanais et deux bouloukbachis. [/center][/i]