[i] [center] [b][u]Η πλάνη του χορού[/u][/b]
Ψες που χόρευαν οι νέες,
απ' αυτές μού εφάνη μια,
μου εφάνηκε πως είναι
η Eλίζα η μορφονιά.
Άλλη δεύτερη προβαίνει
κι άλλη τρίτη γαλανή
και στες τρεις ωραίες χορεύτριες
την Eλίζα μου έχω ιδεί.
Πλην δεν ήτον η Eλίζα
με τες νιες εις τον χορό,
εις παιγνίδια και εις τραγούδια
να φανεί έχει καιρό.
Oι στερνοί χοροί της ήτον
τότε εις τη βραδυνή
που του γάμου το στεφάνι
φόρειε εις την κεφαλή.
Aλλά τώρα πού 'ναι η νέα,
πού 'ναι η νιόνυμφη η ξανθή;
Mε τες άλλες και αυτή νέες
πώς δεν βγαίνει να χαρεί;
Mήνες πέρασαν και πάνε,
κι ήλθαν τ' άνθη του Mαγιού,
το λημέρι της αιώνια
δέρνει η άφρα του γιαλού.
Bόσκουν πρόβατα και γίδια
στης Eλίζας το νησί,
και κοιμάται η ξανθή κόρη
σ' ένα σπήλιο μοναχή.
[b][u]Le mirage de la danse[/u][/b]
Hier alors que dansaient les jeunes filles,
Parmi elles l'une me parut,
Me sembla être,
Eliza la toute belle.
Une autre, deuxième entre dans la danse
Et une céleste troisième
Et en ces trois belles danseuses
J'ai vu mon Eliza.
Sauf qu'il n'y avait pas d'Eliza
Parmi les jeunes filles qui dansaient,
Dans les jeux et dans la danse
Il y a longtemps qu'elle n'est parue.
Ses dernières danses furent
Celles du soir
Où elle avait la couronne de mariée
Sur la tête.
Mais, maintenant, où est la jeune fille
Où est la jeune mariée, la blonde ?
Avec les autres jeunes filles, elle aussi
Comment se fait-il qu'elle ne vienne s'égayer ?
Des mois sont passés, ont fui,
Puis vinrent les fleurs de mai,
Son séjour, éternellement,
Est battu par l'écume du rivage.
Moutons et chèvres pâturent
Sur l'île d'Eliza,
Et la blonde jeune fille
Dort, seule, dans une baume. [/center] [/i]