[i][center] [b][u]Eμπόδιο σε τί ;[/u][/b]
Θυμήθηκα το χαιρετισμό του σινιάλου
από τέσσερα μίλια που μας είδες
σαν γυρνούσαμε ύστερ' από χρόνια.
Γνώρισες το καράβι
με τ' όνομα του ξανθού ήρωα
― σπόρου της θάλασσας με μοίρα στεριανή.―
Δε σου φέραμε τίποτ' άλλο από ιστορίες
μακρυνών τόπων· ανάμνησες
από πράγματα κι αρώματα πολύτιμα.
Mη ζητάς το βάρος τους στα χέρια σου·
τα χέρια σου πρέπει να είναι λιγότερο ανθρώπινα
για όσα κρατήσαμε στην ξενιτιά·
την πείρα της αφής, τον αγώνα του βάρους,
τα χρώματα τα ξωτικά
να νιώθεις μόνο στα λόγια μας
απόψε που γυρίσαμε.
Eμπόδιο σε τί
το κατάρτι που σου γνώρισε
το γυρισμό μας;
Δημήτριος Αντωνίου
(Μπέιρα Μοζαμβίκης 1906-Αθήναι 1994)
[b][u]Obstacle en quoi ?[/u][/b]
Je me suis souvenu du salut de la balise
A quatre milles quand tu nous vis
Alors que nous revenions, après des années.
Tu as reconnu le navire
Au nom du héros blond
- Germe de mer destinée à la terre ferme. -
-
Nous n'avons rien apporté d'autre que des histoires
De pays lointains; des souvenirs ;
Des objets et des parfums précieux.
N'en cherche pas la pesanteur dans tes mains;
Tes mains doivent être moins humaines
Pour ce que nous avons tenu à l'étranger;
Que l'expérience du contact, l'affrontement au fardeau,
Les teints des revenants,
Tu te les représentes que dans nos paroles
Ce soir que nous sommes revenus.
Obstacle en quoi
Le mât qui te fit connaître
Notre retour ?
Dimitri Antôniou
(Béïra, Mozambique 1906-Athènes 1994) [/center][/i]