Εξομολόγηση, Ιωάννου Πολέμη ποίημα (Αθήναι 1862 1924). Confession, poème d'Ioannis Polémis (Athènes1862-1925). Reprise-traduction du 14 V 10

[i][center] [b][u]Εξομολόγηση[/u][/b]

- Παπά, μια κόρη αγάπησα
και μ' αγαπούσε σαν τρελή -
μια μέρα την αγκάλιασα,
πήρα το πρώτο της φιλί.
Παπά τι συλλογάσαι ;

-Αν την αγάπησες πολύ,
συχωρεμένος να' σαι.

-Μια μέρα εκείνη ερίχτηκε
στην αγκαλιά μου ντροπαλή,
κι αμάρτησα κι αμάρτησε
όχι μονάχα με φιλί.
Παπά τι συλλογάσαι ;

-Αν την αγάπησες πολύ,
συχωρεμένος να' σαι.

-Μια μέρα την παράτησα
την όμορφην αμαρτωλή
και δεν της ξαναζήτησα
μητ` αγκαλιά μήτε φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι ;

-Δεν την αγάπησες πολύ,
καταραμένος να' σαι.

[b][u]Confession.[/u][/b]

- Révérend, j'ai aimé une jeune fille
et elle m'aimait à la folie -
Un jour je la pris dans mes bras,
J'ai volé son premier baiser.
Révérend, qu'en penses-tu?

Si tu l'as beaucoup aimée,
Sois pardonné.

- Un jour, c'est elle qui s'est jetée
Dans mes bras, avec timidité,
Et - je et elle - commîmes le péché,
Pas seulement par un baiser.
Révérend, qu'en penses-tu?

Si tu l'as beaucoup aimée,
Sois pardonné.

Un jour, j'ai délaissée
La belle pécheresse,
Et ne lui ai redemandé,
Ni ses bras, ni son baiser.
Révérend, qu'en penses-tu?

Tu ne l'as pas beaucoup aimée,
Maudit sois-tu.
[/center][/i]