Skip to main content

Παραδοσιακά δίστιχα της αγάπης

Profile picture for user
Submitted by Θωμάς Δ Ευθυμίου on

V[center][i]Αγάπη δεν εστάθηκε ποτέ χωρίς καημούς
Και βάσανα και πόνους και αναστεναγμούς.

Αν μ΄αγαπάει ο άνδρας μου της μοίρας μου έχω χάρην
κι αν μ΄αγαπάει κι άλλος κανείς τό΄χω κρυφό καμάρι.

Γιά κοίτα εκείνο το βουνό που άναψε και καίει
κάποιος αγάπην έχασε και κάθεται και κλαίει.

Δυό μάτια΄χεις αγάπη μου μαύρα σαν τη μελάνη
Σ΄εσένα δίδουν εμμορφιά κι εμένα με τραλάνουν.

Είναι δεινόν το ν΄αγαπάν δεινόν το αγαπάσθαι
δεινότερον μην αγαπάν και μην ανταγαπάσθαι.

Ένας Θεός μας έπλασεν εσέ κι εμέ τρυγόνα,
Έλα να φιληθούμε στα χείλη και στο στόμα.

Καινούργια αγάπην έπιασες παλιάν μην λησμονήσεις
δι΄ότι θά έλθει ένας καιρός που θα μετανοήσεις.

Καινούργια αγάπη και παλιά με βάλανε στην μέσην
γυρίζω βλέπω την παλιάν καινούργια δεν μ΄αρέσει,

Όπου αγαπάει στην γειτονιάν έχει περίσσια χάρην
ούτε παπούτσια καταλεί κι΄ούτε τον ύπνον χάνει.[/i][/center]

0
0
No votes have been submitted yet.