Rebetiko et Catastrophe d'Asie mineure: Ο πρεζάκιας

ΕΙΜΑΙ ΠΡΕΖΑΚΙΑΣ (Τσιφτετέλι) – 1935

Ν. Δέλτα – Σ. Ψυριώτη – εκτελ. Ρόζα Εσκενάζυ

Από το βράδυ ως το πρωϊ.

Με πρέζα στέκω στη ζωή.

Κι όλο τον κόσμο κατακτώ.

Την άσπρη σκόνη σα ρουφώ.

Όλος ο κόσμος είναι θύμα μου,

Σαν έχω πρέζα και ρουφάω.

Κι οι πολιτσμάνοι όταν θα με δουν,

Μελάνι αμολάω.

Σαν μαστουρωθείς.

Γίνεσαι ευθύς.

Βασιλιάς, δικτάτορας.

Θεός και κοσμοκράτορας.

Πρέζα όταν πιεις.

Ρε θα ευφρανθείς.

Κι όλα πια στον κόσμο ρόδινα θε να τα δεις.

- Ωχ, θα πρεζάρω αδερφέ μου, μέχρι Ανάσταση.

Δική μου είναι η Ελλάς.

Και στη κατάντια της γελάς.

[b]Της λείπει το ‘ να της ποδάρι.

Ρε και το παίξανε στο ζάρι.[/b] (une des rares références musicales à la catastrophe)

Εγώ θα είμαι ρε διχτάτορας

Κι ο κόσμος στάχτη, αχ, ας γίνει

Ο ένας θα μ’ ανάβει το λουλά

κι ο άλλος θα το σβήνει.

- Ρόζα μου για σένα έγινα πρεζάκιας

- Ωχ…ωχ !