Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Εὐριπίδης, Ἀθηναῖος, Σεφέρη ποίημα. Euripide, athénien, poème de Séphéris.

Profile picture for user efthymiouthomas
Submitted by efthymiouthomas on

[i][center] [b][u]Εὐριπίδης, Ἀθηναῖος[/u][/b]

Γέρασε ἀνάμεσα στὴ φωτιὰ τῆς Τροίας
καὶ στὰ λατομεῖα τῆς Σικελίας.

Τοῦ ἄρεσαν οἱ σπηλιὲς στὴν ἀμμουδιὰ κι οἱ ζωγραφιὲς τῆς θάλασσας.
Εἶδε τὶς φλέβες τῶν ἀνθρώπων
σὰν ἕνα δίχτυ τῶν θεῶν, ὅπου μᾶς πιάνουν σὰν τ᾿ ἀγρίμια·
προσπάθησε νὰ τὸ τρυπήσει.
Ἦταν στρυφνός, οἱ φίλοι του ἦταν λίγοι·
ἦρθε ὁ καιρὸς καὶ τὸν σπαράξαν τὰ σκυλιά.

[b][u]Euripide, athénien[/u][/b]

Il a vieilli dans l'incendie de Troie
Et dans les carrières de Sicile.

Les terriers dans le sable et les délinéations de la mer lui furent plaisir.
Il a perçu les veinures des hommes
Comme un filet des dieux, qui nous y capturent comme des bêtes sauvages ;
Il tenta de passer au travers.
Il était rogue, ses amis étaient peu nombreux ;
Vint le moment où les chiens le mirent en pièces.

[/center][/i]

0
0
No votes have been submitted yet.