[i][center] [b][u]Οι δύο δούλοι και η Κυρά[/u][/b]
Φεγγαράκι μου λαμπρόν,
Φέγγε και περπάτειγε,
Για να σ΄ερωτήσουμε
Διά δυό Γραικόπουλα
Κί Γρεβενητόπουλα
Χήραν Τούρκαν δούλευαν,
Όλ΄ημέραν ς΄τον ζυγόν,
Το βράδυ ς΄τον κρεμασμόν.
“Βρε παιδιά Γραικόπουλα
“Και Γρεβενητόπουλα,
“Γένεσθε Τουρκόπουλα,
“Να χαρήτε την Τουρκιά,
“Τ΄άλογα τα γλίγωρα,
“Τα σπαθιά τα δαμασκιά.”
“Βρε κυρά μου τούρκισσα,
“Γένεσαι και συ Ρωμιά.
“Να χαρής την λαμπριά
“Με τα κόκκινα τ΄αυγά
“Να χαρής την εκκλησιάν,
“Τ΄άγιον ...........................
[b][u]Les deux esclaves grecs et la dame turke[/u][/b]
Claire lune
Brille en faisant ton chemin,
Pour que nous t'interrogions
Au sujet de deux enfants des Grecs,
Enfants de Grévéna,
Qui servaient une veuve turke,
Au joug tout le jour,
Et le soir à la chaîne.
« O enfants des Grecs,
Enfants de Grévéna,
Voulez-vous devenir enfants des Turks ?
Et vous jouirez des avantages de la Turquie,
Des rapides chevaux
Et des épées de Damas. »
« O, dame turke,
Et toi, veux-tu devenir chrétienne ?
Tu jouiras de la Pâque
Et des oeufs rouges ;
Tu jouiras de l'église
Et du saint … (Evangile). [/center][/i]