Ξενιτειά, Παύλου Νιρβάνα ποίημα. Expatriation, poème de Pávlos Nirvánas (reprise-traduction 18 V 05)

[i][center] [b][u]Ξενιτειά[/u][/b]

Ξένος ο τόπος κι ο καιρός κι οι άνθρωποι όλοι ξένοι
μες στη μεγάλη μοναξιά. Mάταια ζητώ ένα φίλο,
μα εκεί που παραδέρνομαι στη νύχτα τη θλιμένη,
ακούω σε κάποιο αλύχτημα το σπιτικό μου σκύλο

Παύλος Νιρβάνας

[b][u]Expatriation[/u][/b]

Étranger ce lieu, et ce temps, étrangers tous les humains
Au sein du grand esseulement. En vain cherché-je un ami,
Mais, alors que je me tourmente dans la triste nuit,
J'entends, dans un vague aboiement, le chien de ma maison.

Pávlos Nirvánas. [/center][/i]