Το τραγούδι αυτό του Νίκου Βέρτη δεν είναι δυσάρεστο στην ακουή αλλά από εκεί να πούμε ότι είναι και απόλυτο αριστούργημα, όπως γράφουν όλα αυτά τα blogs που παπαγαλίζουν το δελτίο τύπου του εκδότη, η απόσταση είναι μεγάλη. Εν πάσει περιπτώσει, δεν είναι το είδος μουσικής που θα έρθει στο μυαλό μας προκειμένου να ανακοινώσουμε ότι είμαστε ερωτευμένοι. Ο ίδιος ο Βέρτης δίνει την εντύπωση ότι βαριέται (όχι βέβαια λόγω του βαριά ερωτευμένος) και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θέλει να «χαθεί στα μάτια» της ερωμένς του «χωρίς να ξέρει το γιατί». Εμείς, πιστεύουμε το "γιατί" αυτό το γνωρίζουμε· να τελειώνει μια ώρα νωρίτερα από αυτή την αγγαρεία παρά το γεγονός ότι το τραγούδι έχει μόνο τέσσερις στίχους και ένα ρεφρέν (ευτυχώς για μας, εδώ που τα λέμε). Και δεν είναι τα αραβίζοντα βιολιά του ισραηλινού Idan Raichel που υπογράφει τη μουσική σύνθεση που θα μας κάνει να αλλάξουμε γνώμη.
Με μια σου λέξη αλλάζει χρώμα η ζωή
μην με ρωτήσεις αν σ' αγαπώ ούτε γιατί
Ερωτευμένος μα δεν ξέρω που θα βγει
δεν έχω απάντηση δεν ξέρω το γιατί
Ερωτευμένος είμαι κι όταν σε κοιτώ
θέλω στα μάτια σου για πάντα να χαθώ
Θέλω μαζί σου να ζω την κάθε μου στιγμή
αυτό που νιώθω να μην τελειώσει μην χαθεί
Ερωτευμένος μα δεν ξέρω που θα βγει
δεν έχω απάντηση δεν ξέρω το γιατί
Eρωτευμένος είμαι κι όταν σε κοιτώ θέλω
στα μάτια σου για πάντα να χαθώ