Παραδοσιακό ταγούδι της Πελοποννήσου που εξυμνεί τον ηρωισμό των γυναικών της Αρκαδίας στον πόλεμο κατά των Τούρκων κατακτητών και στην προκειμένη περίπτωση μιας Αρκαδιανής που πέρασε δώδεκα χρόνια με του κλέφτες χωρίς κανείς να την αναγνωρίσει πως ήταν γυναίκα ώσπου την Πασχαλιά παίζοντας το λιθάρι ένα κουμπί εκοπηκε και... κάτι εφάνη.
Ποιος είδε την Αρκαδιανή
Αρκαδιανή καημένη
στα κλέφτικα ντυμένη.
Δώδεκα χρόνους έκανε
Αρκαδιανή καημένη
η κόρη με τους κλέφτες.
Κανείς δεν την εγνώρισε
Αρκαδιανή καημένη
πως ήταν κορασίδα.
Και μια Λαμπρή μια Κυριακή,
Αρκαδιανή καημένη
μια πίσημην ημέρα
Ρίχναν οι κλέφτες στο χορό
Αρκαδιανή καημένη
να ρίξουν το λιθάρι.
Το ρίχνουν τα κλεφτόπουλα,
Αρκαδιανή καημένη
το πάν σαράντα χνάρια.
Το ρίχνει κι η Αρκαδιανή,
Αρκαδιανή καημένη
το πάει σαράντα πέντε.
Κι απο το τρίσμα το πολύ
Αρκαδιανή καημένη
από το λύγισμά της
εκόπη τ' αργυρό κουμπί
κι εφάνη κάτι εφάνη.