Μετά από μια σειρά από άλμπουμ στα αγγλικά, η Μόνικα, βασικό πλέον αστέρι της ελληνικής σκηνής και σημαντική φωνή των διεθνών funk-rock charts, παρουσιάζει τον πρώτο της τίτλο στα ελληνικά σε ύφος νοσταλγικό αλλά και συνάμα κάπως ειρωνικό.
Στάλα Live στο Πολιτιστικό κέντρο του Ιδρύματος Σταύρου Νιάρχου. Monika chante Stala au Centre culturel de la Fondation Stavros Niarchos.
Στάλα
Θέλεις, μα δε ξέρεις αν το θέλεις
Την καρδιά μου παιδεύεις σαν ξένο βαρύ φυλαχτό
Μα, εκεί ψηλά στον ουρανό, τ’ αστέρια λάμπουνε για μας τα δυο
Τον έρωτά μας τραγουδούν, το ’να με τ’ άλλο πως φεγγοβολούν
Χίλιες φορές με κάθε σου πρώτη ματιά
Φεύγεις, όλο φεύγεις, με πικραίνεις
Τα ναζάκια σου κάνεις και πας να μου φύγεις ξανά
Μα, εγώ θα ψάξω να σε βρω, όλα τα λάθη σου τα συγχωρώ
Για τα ματάκια που κοιτώ και τα χειλάκια που γλυκοφιλώ
Σαν αεράκι-άκι, σαν θαλασσάκι καλοκαιρινό!
Βράδυ, κάθε βράδυ, κι αύριο πάλι
Εγώ θα τρέχω για σένα, θα διώχνω τον κάθε καημό
Στις γαλανές ακρογιαλιές, εκεί που ανθίζουν οι πορτοκαλιές
Εκεί θα έρθω να σ’ το πω, όλο και πιο πολύ θα σ’ αγαπώ
Χίλιες φορές με κάθε σου πρώτη ματιά
Πω, πω, πω, πω
Αχ, τι χαρά έχω απόψε!
Στάλα-στάλα γεμίζει η καρδιά μου, χορεύει ο ντουνιάς
Δώσε μαέστρο μια πενιά, μια γιορτινή, μια λεβεντοπενιά
Για τα ματάκια που κοιτώ και τα χειλάκια που γλυκοφιλώ
Σαν αεράκι-άκι, σαν θαλασσάκι καλοκαιρινό!